“Ik vroeg me continu af of mijn werk voldeed aan de verwachtingen van anderen”. Marion Smale (44) kreeg vijf jaar geleden de ziekte van Lyme. De ziekte beschadigde een deel van haar hersenen, waardoor ze eerder vermoeid is en minder prikkels kan verdragen. Op de afdeling Niet Aangeboren Hersenletsel ontdekte ze dat iedere patiënt anders omgaat met tegenslagen. Het veranderde haar kijk op succes. “Leven met lyme, een niet aangeboren hersenletsel” verder lezen
Vanuit autisme bekeken
“Ik kijk met trots terug op mijn carrière tot-nu-toe én kijk met trots vooruit naar wat nog komen gaat. Er is naast mijn hobby’s, dat wil zeggen ‘leuke activiteiten doen’, nog genoeg te bereiken waar ik trots op zal zijn!” Sinds oktober 2005 heb ik de indicatie “asperger”, een vorm van autisme. Deze valt onder het zogenaamde ASS (=Autisme Spectrum Specialisme). “Vanuit autisme bekeken” verder lezen
Samen in het verschil
In de jaren ’80 (van de vorige eeuw!) liep ik bij het Marokkaanse WAO Komitee binnen om als vrijwilliger Nederlandse taalles te geven aan Marokkaanse gastarbeiders. Nooit had ik kunnen vermoeden dat samen in het verschil deze impact zou hebben op mijn verdere leven. Ik was met mijn studie gestopt en banen lagen niet voor het oprapen en dus besloot ik om naast mijn vrijwilligerswerk voor het COC verder te kijken hoe ik mij nuttig zou kunnen maken. “Samen in het verschil” verder lezen
Intrinsiek gemotiveerd
Waarom zet ik mij in voor een inclusieve arbeidsmarkt? Het antwoord is simpel ik ben écht intrinsiek gemotiveerd. In december 2010 werd mijn contract niet verlengd en verloor ik voor de 30ste keer mijn werk. Aangezien ik wel kan leren en ook echt gemotiveerd ben, moest er iets anders zijn en daarom ging ik naar de huisarts toe. Hij verwees mij door een naar een psychiater en een paar maanden later kreeg ik mijn diagnose: Autisme. “Intrinsiek gemotiveerd” verder lezen
Iets bijdragen voor Wajongers
Na 17 jaar ICT was ik dertien jaar geleden toe aan iets anders, ik wilde iets meer mensgericht bijdragen. Natuurlijk had ik als systeembeheerder veel contact met collega’s (“ik gooi hem uit het raam”, “ik gooi er een emmer water overheen” ), maar ik zocht het toch op een iets ander vlak. Het werd de SPH met tegelijk werken in een instelling voor jongeren met een verstandelijke beperking, ofwel wajongers. “Iets bijdragen voor Wajongers” verder lezen
Vrijwilligerswerk, zo gek nog niet
Ken je dat gevoel van de maandagmiddag rond een uur of vier? Dat je blij bent dat die eerste dag van de werkweek er bijna op zit en dat je die avond nog wat mag bijkomen van het weekend. Dat gevoel heb ik eerlijk gezegd ook wel eens op maandag. En toch is juist dat de avond dat ik een keer per maand met mijn bezoekmaatje, Roel, op stap ga. “Vrijwilligerswerk, zo gek nog niet” verder lezen