“In het bedrijfsleven gaat het om intrinsieke motivatie, het vrijwillige karakter en het zien van kansen. Bij de overheid is het opgelegd, pondsgewijs verdeeld over de overheidswerkgevers en wordt het vaak gezien als een last. In essentie kwam het er op neer dat het allemaal op cultuur terug te brengen is.”
Onlangs was ik te gast bij APE, een onderzoeksbureau dat in opdracht van de overheid onderzoekt waarom het de overheid nog niet lukt om de doelstelling van 25.000 banen in drie jaar te benaderen.
In het bedrijfsleven gaat het om intrinsieke motivatie, het vrijwillige karakter en het zien van kansen. Bij de overheid is het opgelegd, pondsgewijs verdeeld over de overheidswerkgevers en wordt het vaak gezien als een last.Natuurlijk zijn er daar ook sectoren en enthousiaste voortrekkers te vinden, mensen werkend bij de overheid zijn echt niet anders dan die in het bedrijfsleven, maar ze krijgen veel minder een podium.
De grootste lol in mijn rol is de ontmoeting met de bedrijven die het doen (de mensen, de ondernemers en de professionals die eraan trekken) maar vooral de mensen die er geplaatst zijn. Het echte werk dus. Van beleidsnota’s, overleg en knelpuntenanalyses krijg ik geen kick (meer).
We praten over een “beweging” die tot stand is gebracht, AWVN, De Normaalste Zaak en Opnaarde100.000banen dragen met vele anderen bij aan dat het vuur blijft branden, maar vooral natuurlijk de bedrijven die hebben gemerkt wat werken met de groep toevoegt.
Op dedagvande1000voorbeelden werden 1000 bedrijven in het zonnetje gezet, waren er meer dan 30 evenementen, waren we trending op twitter, haalden we NU.nl. Maar vooral zag ik vrolijke trotse ondernemers die het fijn vonden met elkaar te zijn en te praten over hoe het bij hun werkt.
En ook dat blijft me verbazen, soms honderden bedrijven tesamen om over een best lastig onderwerp als inclusiviteit te praten, en dat na alweer meer dan drie jaar ermee bezig zijn. Na vele zalen en zaaltjes gevuld te hebben, vaak eind van de dag, zodat er overdag nog gewerkt kan worden wordt ik nog steeds blij van iedere plaatsing.
En dat is dus te danken aan die eerder genoemde cultuur, soms “het zal je kind maar wezen”, soms uitgewerkt MVO beleid. Veel familiebedrijven, maar zeker niet alleen, altijd gemotiveerde ondernemers en professionals. Zij die nu gevraagd worden om deel te nemen aan Inclusief Nederland, een groep van persoonlijk gemotiveerden met de ambitie om ook anderen te inspireren.
